W Bursztynowym Zwierzyńcu pod okiem profesjonalnej kadry nasi wolontariusze korzystają z dobrodziejstwa jakie daje onoterapia. Zwierzęciem, które wykorzystuje się w onoterapii jest osioł. Zwierze to wbrew pozorom bardzo różni się od konia. Jego zaletami, które wykorzystuje się w celach terapeutycznych, są:
- wielkość – mniejszy od konia, nie powoduje uczucia leku wysokości, podczas terapii nie wymaga się używania dodatkowych stopni i podwyższeń, mniejsze gabaryty dają możliwość pełnego obejmowania zwierzęcia, przytulania się do niego;
- chód – jest nieco dłuższy niż u konia, co skutkuje większą stabilnością i niwelowaniem wstrząsów;
- ruch – powolny, wręcz flegmatyczny, ale pewny, bardziej kontrolowany, osioł jest mniej płochliwy;
- futro – dłuższe niż u konia, miękkie, pozwala na stymulację zmysłów czucia, podczas głaskania zwierzęcia, czesania go;
- cierpliwość – która jest nieoceniona cnotą, także u osła, który ma styczność z różnymi dziećmi i osobami, co jest istotne np. podczas prowadzenia ćwiczeń na grzbiecie osła;
- pełne oddanie – ale jedynie wtedy gdy zwierzę czuje, że jest przydatne, nie lubi być samotne, jest towarzyski, interesuje się otoczeniem, pokorne;
- upór i poczucie obowiązku – osioł może zapamiętać powierzone mu zadania i je realizować, dążąc z uporem do osiągnięcia celu;
- zdolność do przywiązania się – zwłaszcza osób z otoczenia i swoich „pacjentów”, cieszą się na ich wizyty, co też okazują;
- łatwość w szkoleniu zwierzęcia i dostosowywanie się do wymagań „pacjenta”.
Dziękujemy za zaproszenie.
Opracował W.